ABDEST BİR ARINMADIR

Hayatın  rutinleri arasında, insanın , temizliğe dikkat ederek yaşaması en doğal insani tavırdır. “Temizliğin imandan” olduğu anlayışına sahip olan Müslümanların Allahın belirlediği vakit ve şekillerde eda edilen ibadetlere daha özel bir biçimde hazırlanması, kendisini özenle hazırlanmış hissetmesi, yapılacak ibadeti daha içsel ve anlamlı kılar. Yani mümin Allaha karşı görevini yapmaya aşama, aşama  hazırlanır. Ezanı dinlemek tasavvur dünyasında zaten var olan Allahın  makamını yeniden güçlü bir şekilde belirler ve abdest ibadeti, ruhen mümini, arınmış duygularla Allahın huzuruna kavuşturur.

Her şeyden önce Allaha kulluk duruşu sergileyecek bir müminin Allahın rızasını kazanmak adına, Allah için almış olduğu abdest onda değişik duygular meydana getirir ve onu heyecanlandırır. Bu heyecan ona namaz ve diğer ibadetler hususunda değişik konsantrasyon sağlar.

Sürekli abdestli yaşamak duygusu, yapılan işlerde bereket anlamında kazançlar sağlar. Abdestle her hangi bir işi yapan müminin, Allahın elinin yaptığı iş üzerinde olduğu duygu ve düşüncesini onda meydana getirir. Allahu taala da kendi adına işlerini yapan kulunun yaptığı işleri hayırlı ve sonuçlar itibarıyla da semereli kılar. Bu bereketin ta kendisidir.

Abdestli yaşamak duygusu insanı hep kontrollü olmaya sevkeder, abdestli yaşama şuurunu diri tutan mümini gaflet duygusu bürümez.

Efendimizin “esbiğul vudu” tavsiyesi, abdeste özen gösterilmesi adına söylenmiş bir buyruk olarak algılanmalıdır. Abdestine özen göstermeyenin namazına da özen göstermeyeceği bir hakikattir. Dolayısıyla itina ile abdest almak, itina ile namaz kılmayı yada diğer ibadetleri yapmayı beraberinde getirir.